Terug van Schotland: vrijheid, schoonheid en bewuste keuzes

Gepubliceerd op 8 september 2025 om 15:15

Het ruige landschap van Schotland, met zijn adembenemende vergezichten, mistige bergen en eindeloze kusten, spreekt een taal van 𝘃đ—ŋđ—ļ𝗷đ—ĩ𝗲đ—ļ𝗱. Elke ochtend wakker worden in je camper, omringd door natuur die zowel uitnodigend als uitdagend is, voelde als pure beweging. Beweging buiten én binnen – precies waar ik als executive coach zoveel waarde aan hecht. In de stilte van de Highlands hoorde ik mijn eigen gedachten scherper, voelde ik mijn adem en ontdekte ik ruimte, maar ook patronen bij mijzelf.


De mensen daar waren zo anders: beleefd, vriendelijk, gul met een glimlach en altijd bereid tot een praatje. Die zachte menselijkheid, te midden van zo’n woeste omgeving, deed me beseffen hoe krachtig aandacht en verbinding kunnen zijn.

Camperen in Schotland is een oefening in 𝘃đ—ŋđ—ļ𝗷đ—ĩ𝗲đ—ļ𝗱. Beslissingen namen we vooral op gevoel: waar rijden we naartoe? Wanneer stoppen we voor die ene uitzichtplek? Hoe lang blijven we hier? Die vrijheid — zo kostbaar — vergeleek ik met de innerlijke ruimte die ik ook met mijn coaching wil bieden aan anderen: ruimte om te ontdekken, om te groeien, om te kiezen.

Maar toen kwam het moment dat vrijheid moest plaatsmaken voor zorg. Onze ruwharige dwergteckel kreeg een acute hernia met verlammingsverschijnselen. Geen seconde twijfelde ik aan wat het juiste was: inpakken, weggaan, naar Nederland. Want soms is kiezen voor het juiste niet gemakkelijk, maar wel noodzakelijk. Die keuze voelde niet vrij, maar was wél liefdevol, verantwoordelijk en integer. Daarmee leeft het verschil in voelen én doen — weten wat nodig is, zelfs als je het leven anders had gepland.

Nu ik terug ben, voelt Nederland nog onrustig, niet helemaal ‘geland’. Dat ‘nog-niet-geland-zijn’ – is precies wat veel leiders herkennen: de behoefte om stevig te staan, terwijl de binnen- en/of buitenwereld nog in beweging is door wat achter hen ligt. In mijn werk help ik mensen die spanning tussen hoofd en hart te omarmen. Te vertragen, te voelen, en vanuit die ruimte de volgende stap te zetten. Net zoals ik in die camper in Schotland voelde wat echt prioriteit had.

𝗘𝗲đ—ģ 𝘂đ—ļ𝘁đ—ģđ—ŧ𝗱đ—ļ𝗴đ—ļđ—ģ𝗴: đ—Ē𝗮𝘁 𝗮𝗹𝘀 𝗷𝗲 đ—ģ𝘂 𝗲𝘃𝗲đ—ģ 𝘀𝘁đ—ļ𝗹 𝗱𝘂đ—ŋđ—ŗđ˜ 𝘁𝗲 𝘀𝘁𝗮𝗮đ—ģ đ—¯đ—ļ𝗷 𝗷𝗲 𝗲đ—ļ𝗴𝗲đ—ģ ‘𝗹𝗮đ—ģ𝗱đ—ļđ—ģ𝗴𝘀đ—ēđ—ŧđ—ē𝗲đ—ģ𝘁’? đ—Ē𝗮𝗮đ—ŋđ—ĩ𝗲𝗲đ—ģ 𝗴𝗮 𝗷𝗲 𝘀𝘁đ—ŋ𝗮𝗸𝘀? đ—Ē𝗲𝗹𝗸𝗲 𝗸𝗲𝘂𝘇𝗲 𝘃đ—ŋ𝗮𝗮𝗴𝘁 đ—ģ𝘂 𝗷đ—ŧ𝘂𝘄 𝗮𝗮đ—ģ𝗱𝗮𝗰đ—ĩ𝘁 — đ—ēđ—ļ𝘀𝘀𝗰đ—ĩđ—ļ𝗲đ—ģ đ—ģđ—ļ𝗲𝘁 𝗱𝗲 đ—ē𝗮𝗸𝗸𝗲𝗹đ—ļ𝗷𝗸𝘀𝘁𝗲, đ—ē𝗮𝗮đ—ŋ 𝘄𝗲𝗹 𝗱𝗲 𝗷𝘂đ—ļ𝘀𝘁𝗲?

Laat je inspireren. Neem contact op voor een vrijblijvend gesprek over jouw leiderschap, jouw keuzes, jouw vrijheid. Voel je welkom — vanuit nieuwsgierigheid, verlangen of misschien een beetje moed.