Veel van mijn coachees hebben behoefte aan een betere balans tussen hun werk en privé situatie. Ze hebben het idee dat ze de hele tijd overal tekortschieten. Wanneer ze zich bij mij aanmelden hebben zij dan ook vaak de hoop dat ze aan het eind van het traject beter in staat zijn om alle ballen in hun leven hoog te houden. Bestaat er wel zoiets als een werk-privé balans?
Ik begrijp dit. Zelf heb ik heel lang gedacht dat ik zowel 100% kan leveren op mijn werk, als ook in mijn privé situatie. Ik werkte hard en harder. Alles om ervoor te zorgen dat ik meer ruimte zou overhouden. Het bleek een tegengesteld effect te hebben. Hoe harder ik ging werken, hoe meer dingen erbij kwamen. Doordat mijn to-do lijst groeide, had ik een vol hoofd en kon ik moeilijk ontspannen. Er was altijd wel een stemmetje in mijn achterhoofd dat zei ‘maar dit moet ook nog gedaan worden’. Ik ervaarde stress maar dat noemde ik natuurlijk niet zo. Ik deed toch aan yoga en meditatie dus ik kon toch geen stress ervaren?!
𝗗𝘂𝘀 𝘄𝗮𝘁 𝗱𝗲𝗲𝗱 𝗶𝗸?
Ik ging me bemoeien met dingen die niet belangrijk waren. Zo vroeg ik mijn man of hij dat ene product niet zou vergeten bij het boodschappen doen. Op mijn werk checkte ik soms dubbel. Mijn behoefte aan controle gaf mij een gevoel van overzicht. Dacht ik. Want in werkelijkheid nam ik nog meer (onnodige) verantwoordelijkheid op me.
𝗘𝗻 𝘄𝗮𝘁 𝗶𝘀 𝗵𝗲𝘁 𝘁𝗿𝗶𝗲𝘀𝘁𝗲 𝗶𝗻 𝗱𝗶𝘁 𝘃𝗲𝗿𝗵𝗮𝗮𝗹?
Dat het leven wel doordraait en dat dat altijd zo zal blijven. Intussen vergeten wij te genieten van wat zich in de dagelijkse dag aandient. We hebben geen oog voor de schoonheid van de natuur. Geen oog voor onze dierbaren. Mensen op straat vliegen we voorbij. We leiden ons leven alsof we de hele tijd onderweg zijn naar iets. Naar iets in de toekomst. Straks, als alles beter is. Straks is er balans en zal ik kunnen genieten. Dat is een gedachte die velen van ons hebben. Intussen blijven we hangen in werk en situaties waar we niet gelukkig van worden. We blijven doen wat we doen omdat we denken dat straks alles beter is.
𝗛𝗼𝗲 𝗺𝗼𝗲𝘁 𝗵𝗲𝘁 𝗱𝗮𝗻 𝘄𝗲𝗹?
Wij hebben te leren dat het leven NU is. Er is alleen maar nu. Dus wat ons te doen staat is echt na te gaan waar je verlangens zitten, datgene wat echt belangrijk voor je is. Wat wil je nou echt in werk of privé? Wat voor voorbeeld wil je zijn voor je omgeving en hoe wil je later terugkijken op je leven? Hier is moed voor nodig. Moed om je eigen gedachten, overtuigingen en patronen onder ogen te zien. Dit klinkt spannend en dat is het ook. Ik weet het! Door dit bij mijzelf te onderzoeken waarom ik doe wat ik doe, leer ik mijzelf beter kennen. Hierdoor leer ik wat écht belangrijk voor mij is. Ik ben veel beter in staat mijn grenzen aan te geven. Dat wil jij toch ook?
Reactie plaatsen
Reacties